ช่วงนี้มีข่าวเกี่ยวกับผู้เคราะห์ร้าย ถูกรังแกข่มเหงทั้งจิตใจและร่างกาย เกิดขึ้นเรื่อยๆ
บางรายถูกฆ่า บางรายกลายเป็นคนจิตไม่ปกติ เนื่องจากถูกกระทำย่ำยี
คนที่เป็นฝ่ายกระทำ หลายรายอยู่รอดลอยนวลใช้ชีวิตตามปกติ
หลายรายถูกจับได้ แต่ไม่ช้าก็ถูกปล่อยตัวเนื่องจากกฎหมายไทยไม่รุนแรงนัก
อีกทั้งมีพวกเรียกร้องสิทธิมนุษยชนให้กับฆาตรกร
ทั้งๆที่เหยื่อทุกราย ก็มีสิทธิในการใช้ชีวิตอย่างปกติสุขเช่นกัน
แต่ฆาตรกร ฆ่า ข่มขืน มีสิทธิอันใดที่จะข่มเหงรังแกผู้อื่น
ในเมื่อมันไม่มีสิทธิอันใดที่จะทำเช่นนั้น มันก็ไม่ควรได้รับสิทธิมนุษยชนเช่นกัน
เมื่อไม่เคารพสิทธิผู้อื่น ย่อมไม่ควรได้รับสิทธินั้น
ผมจึงเขียนเนื้อเพลง(?) ออกมาเพื่อระบายความรู้สึกเกี่ยวกับเรื่องนี้ขึ้นมา
แต่เนื่องจากเล่นกีต้าร์ไม่เป็น จึงมีแต่เนื้อร้องอย่างเดียว
โดยได้ไอเดียจากเพื่อนคนนึงที่โพสในเฟสบุ๊ค โดยนำมาเป็นท่อนฮุคในเพลงนี้นั่นเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น