วันจันทร์ที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

Creative WP-250

Bluetooth headset สำหรับผู้ชื่นชอบในการออกกำลังกายและรักในเสียงเพลง


หูฟังแบบสอดหูไร้สาย ที่ใช้การเชื่อมต่อแบบ Bluetooth นอกจากฟังเพลงแล้ว
ยังเป็น Small talk สำหรับคุยโทรศัพท์ได้ด้วย


ทางเว็บไซต์ Creative ให้ข้อมูลว่าใช้เวลาชาร์จแบตฯเพียง 2 ชั่วโมง แต่ใช้งานได้ถึง 8 ชั่วโมง
อีกทั้งมีน้ำหนักเบาเพียง 32 กรัม ใช้  Driver แบบ Neodymium magnet ขนาด 13.5 มม.
ทำให้เหมาะกับการใช้งานทั่วๆไป หรือจะนำไปใช้ขณะออกกำลังกาย (ที่ไม่ใช่ว่ายน้ำ) ได้อย่างสบายบรื๋อ


ผมได้รับต่อมาจากท่านผู้ใจดีท่านหนึ่ง (เรียกง่ายๆว่าซื้อมือสองมาน่ะแหละ)
จากการใช้งานจริง พบว่าการสนทนาทำได้ดีทีเดียว ได้ยินเสียงอีกฝ่ายชัดเจน และคู่สนทนาก็ได้ยินเสียงเราชัดเจนเช่นกัน
ส่วนเรื่องการฟังเพลงนั้น ผมให้ความเห็นว่าธรรมดามาก เวทีเสียงปานกลาง ไม่มีเสียงใดเด่น เบสมีแต่ไม่เคลียร์ใส (เหมือนข้ามเขตย่านเสียงอื่นพอควร แต่ไม่ได้บวมเป่ง)
ที่สำคัญ ใส่ยากมาก ถ้าดูจากวิธีการสวมใส่ในเว็บไซต์ซึ่งบอกว่าให้ใส่เข้ารูหูก่อนแล้วบิดไปด้านหลังให้แน่น
พอทำจริงๆรู้สึกเหมือนรูหูโดน อีกทั้งการออกแบบของส่วนที่ติดกับจุกหูฟังเป็นพลาสติกแข็ง ทำให้กดช่องหู ใส่ได้แป๊บเดียวก็ปวดช่องหูครับ
สารภาพว่าทนใส่ไปออกกำลังกายได้แค่ 2 ครั้ง แล้วก็ขายต่อ แต่สำหรับบางท่านอาจจะสวมใส่สบายก็ได้นะครับ

 

สิ่งที่อยู่ในกล่อง
ตัวหูฟัง, สายชาร์จ, จุกหูฟัง 3 คู่ (3 ขนาด), คู่มือบางๆ

เว็บไซต์ต่างประเทศ ที่มีวิธีสวมใส่ : http://sg.creative.com/p/headphones-headsets/wp-250
รูปประกอบหาจาก Google ครับ

วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

(นอกเรื่อง) ขอระบายเกี่ยวกับการข่มเหงย่ำยีผู้อื่น

ช่วงนี้มีข่าวเกี่ยวกับผู้เคราะห์ร้าย ถูกรังแกข่มเหงทั้งจิตใจและร่างกาย เกิดขึ้นเรื่อยๆ
บางรายถูกฆ่า บางรายกลายเป็นคนจิตไม่ปกติ เนื่องจากถูกกระทำย่ำยี

คนที่เป็นฝ่ายกระทำ หลายรายอยู่รอดลอยนวลใช้ชีวิตตามปกติ
หลายรายถูกจับได้ แต่ไม่ช้าก็ถูกปล่อยตัวเนื่องจากกฎหมายไทยไม่รุนแรงนัก
อีกทั้งมีพวกเรียกร้องสิทธิมนุษยชนให้กับฆาตรกร
ทั้งๆที่เหยื่อทุกราย ก็มีสิทธิในการใช้ชีวิตอย่างปกติสุขเช่นกัน

แต่ฆาตรกร ฆ่า ข่มขืน มีสิทธิอันใดที่จะข่มเหงรังแกผู้อื่น
ในเมื่อมันไม่มีสิทธิอันใดที่จะทำเช่นนั้น มันก็ไม่ควรได้รับสิทธิมนุษยชนเช่นกัน
เมื่อไม่เคารพสิทธิผู้อื่น ย่อมไม่ควรได้รับสิทธินั้น

ผมจึงเขียนเนื้อเพลง(?) ออกมาเพื่อระบายความรู้สึกเกี่ยวกับเรื่องนี้ขึ้นมา
แต่เนื่องจากเล่นกีต้าร์ไม่เป็น จึงมีแต่เนื้อร้องอย่างเดียว
โดยได้ไอเดียจากเพื่อนคนนึงที่โพสในเฟสบุ๊ค โดยนำมาเป็นท่อนฮุคในเพลงนี้นั่นเอง